Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Gryficach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 marca 2015 roku

Sąd Rejonowy w Gryficach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Elżbieta Piotrowska

Protokolant: Małgorzata Goch

przy udziale Prokuratora ---

po rozpoznaniu w dniu 30/03/2015 roku

sprawy: M. W., s. E. i T. z domu D., ur. (...) w K., nie karanego

oskarżonego, o to że:

w dniu 18 czerwca 2014r. ok. godz. 11:30 na trasie C. - P. po drodze publicznej kierował samochodem osobowym m-ki O. (...) nr rej. (...) znajdując się pod wpływem środka odurzającego w postaci amfetaminy w stężeniu (...) oddziałującej na ośrodkowy układ nerwowy jak alkohol w stężeniu powyżej 0,5 promila,

tj. o czyn z art. 178 a § 1 kk

I.  oskarżonego M. W. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego czynu i za to na podstawie art. 178a § 1 kk w zw. z art. 34 kk i art. 35 §1 kk wymierza mu karę 12 (dwunastu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin miesięcznie;

II.  na podstawie art. 42 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 (trzech) lat;

III.  na podstawie art. 63 § 2 kk na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów zalicza okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 24 czerwca 2014 roku;

IV.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych.

E. Piotrowska

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2014 r. około godziny 11:30 na trasie C. M. W., mieszkaniec G., kierował samochodem osobowym m-ki O. (...) nr rej. (...). Jechał sam w kierunku miejscowości P.. W przeciwną stronę jechał ciągnik rolniczy marki N. (...) o nr rej. (...), którym kierował D. B., mieszkaniec C.. Za nim jechał kolejny ciągnik, którym kierował R. M. z P.. Zaraz za P. przed ciągnik rolniczy kierowany przez D. B. wyjechał M. W. w O. (...). Zjechał on bowiem ze swojego pasu ruchu na przeciwny pas. Następnie przodem swojego samochodu uderzył w lewe koło ciągnika rolniczego. Siła uderzenia wybiła pojazd marki O. na drugą stronę drogi, tj. na prawo do rowu. D. B. i R. M. zatrzymali swoje pojazdy i udali się do kierującego O.. Stwierdzili, że jest to młody chłopak, wyciągnęli go z samochodu i wezwali pogotowie i (...).

Na miejsce udali się funkcjonariusze Komisariatu Policji w R. D. K. i M. R.. M. W. został przewieziony do szpitala z uwagi na uraz głowy i utratę przytomności. W szpitalu pobrano od M. W. próbkę krwi i moczu, gdyż wyniki jakie robiono mu w związku z diagnostyką szpitalną wykazały obecność w organizmie amfetaminy.

Przeprowadzone badanie chemiczno-toksykologiczne krwi wykazało obecność amfetaminy w stężeniu (...). Stwierdzone stężenie amfetaminy we krwi jest toksyczne dla okazjonalnego biorcy (zakres efektywny 30-170 ng/ml) i wskazuje na oddziaływanie na ośrodkowy układ nerwowy jak alkohol w stężeniu powyżej 0,5 ‰ jakie zachodziło u M. W. podczas pobrania próbki krwi.

/dowód: wyjaśnienia oskarżonego - k. 61v-62,73-74,

zeznania świadka D. K. – k. 56,

zeznania świadka R. M. – k. 58-59,

zeznania świadka D. B. – k. 68,

protokół oględzin miejsca – k. 4-5v,

protokół badania stanu trzeźwości – k. 3-v, 13-v,

protokół badania moczu – k. 7,

protokół oględzin pojazdu – k. 14-15v,

historia choroby ze szpitala w G. – k. 22-40v,

sprawozdanie z badania chemiczno-toksykologicznego – k. 43,

protokół pobrania krwi – k. 44-v/

W toku postępowania oskarżonego poddano badaniu sądowo-psychiatrycznemu. Biegli psychiatrzy nie rozpoznali u oskarżonego choroby psychicznej ani upośledzenia umysłowego. Rozpoznali natomiast uzależnienie od amfetaminy. Zdaniem biegłych oskarżony w czasie popełnienia zarzucanego mu czynu nie miał z przyczyn chorobowych ograniczonej w stopniu znacznym ani zniesionej zdolności rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem.

/dowód: opinia sądowo-psychiatryczna – k. 85-88/

Oskarżony nie był uprzednio karany. Oskarżony jest kawalerem, nie ma nikogo na utrzymaniu. Majątku nie posiada, nie ma wyuczonego zawodu. Nie pracuje.

/dowód: karta karna – k. 41

dane osobopoznawcze – k. 66/

Oskarżony w pierwszych wyjaśnieniach przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień.

Przesłuchany przez prokuratora oskarżony wyjaśnił, że przyznaje się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że jechał samochodem, przysnęło mu się i wjechał w ciągnik; odnośnie amfetaminy wydaje mu się, że ktoś mu ją dorzucił do picia na dyskotece; sam nie zażywał nigdy środków odurzających; ze szpitala wypisał się na własne żądanie; nie odniósł poważniejszych obrażeń; miał jedynie odrapaną twarz; przyznał, że doprowadził do kolizji z ciągnikiem, gdyż przysnął; został za to ukarany mandatem karnym; żałuje tego co się wydarzyło i wnosi o łagodne potraktowanie; nie jest uzależniony od jakichkolwiek używek.

Złożył również wniosek o wymierzenie kary 12 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy w wymiarze 40 godzin miesięcznie i zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów na okres 1 roku. Prokurator nie zaakceptował jednak tego wniosku jako zbyt łagodnego.

(wyjaśnienia oskarżonego - k. 61v-62,73-74).

Wyjaśnienia oskarżonego w świetle całokształtu materiału dowodowego częściowo zasługują na wiarę. Oskarżony na pierwszym przesłuchaniu przyznał się do winy, ale odmówił wyjaśnień. Z kolei przesłuchany u prokuratora M. W. przyznał, że spowodował kolizję bo przysnął za kierownicą. Jednak wyjaśniał dalej w sposób nieszczery i kompletnie nielogiczny, twierdząc, że amfetaminę ktoś mu dorzucił do picia na dyskotece, a on sam nie zażywał nigdy środków odurzających i nie jest od niczego uzależniony. Taka wersja jest całkowicie niewiarygodna, w świetle opinii sądowo-psychiatrycznej oskarżonego, z której wynika, że jest on uzależniony od amfetaminy do tego stopnia, że przyjmuje ją więcej niż raz dziennie i wymaga leczenia odwykowego. Ponadto wyjaśnienia oskarżonego są również niewiarygodne w świetle wyników badania chemiczno-toksykologicznego jego krwi. Stwierdzony u oskarżonego poziom amfetaminy we krwi przekracza bowiem znacznie poziom, który stwierdzić można u okazjonalnego biorcy po jednorazowym zażyciu amfetaminy (zakres efektywny 30-170 ng/ml, podczas gdy oskarżony miał we krwi (...) amfetaminy). Wobec powyższego uznać trzeba, że oskarżony chciał zataić przed organem prowadzącym postepowanie okoliczność stałego przyjmowania amfetaminy i uzależnienia od tego środka.

Dlatego też Sąd uznał za wiarygodne wyniki badania krwi oskarżonego oraz protokoły pobrania krwi wykonane przez uprawnione osoby, zgodne z ich wiedzą i doświadczeniem zawodowym, a nie dał wiary oskarżonemu odnośnie nieświadomego zażycia przez niego narkotyku oraz zaprzeczania uzależnieniu.

Zeznania świadków D. B. i R. M. są obiektywne, jasne i szczegółowe i wzajemnie ze sobą korespondują. Świadkowie są osobami obcymi dla oskarżonego, nie mieli powodu, aby zeznawać nieprawdę na jego niekorzyść. Stąd Sąd uznał ich zeznania za wiarygodne.

Zeznania świadka D. K., funkcjonariusza który przyjechał na miejsce kolizji są dokładne i w pełni obiektywne, tworzą logiczną całość z pozostałymi dowodami. Nie było zatem powodu aby odmówić im wiary.

Znajdująca się w aktach opinia psychiatryczna została wydana zgodnie z wiedzą i doświadczeniem zawodowym biegłych, jest pełna, logiczna i niesprzeczna, dlatego też Sąd uznał ją za w pełni wiarygodny dowód.

Nie budzą wątpliwości co do swojej wiarygodności i rzetelności pozostałe zgromadzone w aktach dowody w postaci dokumentów w tym danych osobopoznawczych i o karalności.

Mając na uwadze powyższe, Sąd uznał, że wina została udowodniona oskarżonemu bez wątpliwości. Sąd uznał, że oskarżony w dniu 18 czerwca 2014r. ok. godz. 11:30 na trasie C. - P. po drodze publicznej kierował samochodem osobowym m-ki O. (...) nr rej. (...) znajdując się pod wpływem środka odurzającego w postaci amfetaminy w stężeniu (...) oddziałującej na ośrodkowy układ nerwowy jak alkohol w stężeniu powyżej 0,5 promila. Tym samym M. W. wyczerpał ustawowe znamiona przestępstwa z art.178a § 1 kk.

Z uwagi na istotne zagrożenie dla bezpieczeństwa ruchu drogowego, jakim swoim zachowaniem spowodował oskarżony, stopień społecznej szkodliwości czynu należy uznać za wysoki.

Wymierzając karę Sąd uwzględnił na niekorzyść oskarżonego w/w okoliczności jak również wysokie stężenie amfetaminy w jego krwi oraz spowodowanie kolizji w ruchu drogowym.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd wziął pod uwagę fakt, że oskarżony nie był wcześniej karany, a także, że przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wstępnie złożył wniosek o wydanie wyroku w trybie art. 335 kpk. W związku z powyższym Sąd wymierzył oskarżonemu na podstawie art. 178 a § 1 kk karę 12 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy w wymiarze 30 godzin miesięcznie.

Zdaniem Sądu, wymierzona kara, z uwagi na swą wysokość i dolegliwość wdroży oskarżonego do przestrzegania porządku prawnego.

Na podstawie art. 42 § 2 kk Sąd orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu drogowym na okres trzech lat. Zdaniem Sądu orzeczony okres zakazu jest właściwą represją dla oskarżonego w okolicznościach niniejszej sprawy. Należy bowiem zauważyć, że oskarżony nie tylko podjął się kierowania pojazdem w stanie pod wpływem amfetaminy, ale również spowodował kolizję drogową zjeżdżając na przeciwległy pas ruchu i uderzając w ciągnik. Zagrożenie, które swoim zachowaniem wywołał oskarżony było zatem konkretne i bardzo poważne. Będąc osobą uzależnioną od amfetaminy doskonale wiedział w jaki sposób ten narkotyk oddziałuje na jego organizm i w żadnym wypadku nie powinien decydować się na kierowanie pojazdem pod jego wpływem.

Dlatego też, niższy okres zakazu prowadzenia pojazdów byłby w przypadku oskarżonego zbyt łagodny. Konieczne jest wyeliminowanie oskarżonego z grona osób kierujących pojazdami na dłuższy okres, który pozwoli mu na właściwe ponowne przygotowanie się do roli kierowcy.

Na podstawie art. 63 § 2 kk na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów Sąd zaliczył okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 24 czerwca 2014 roku.

Zdaniem Sądu orzeczona kara i środek karny należycie wpłyną na oskarżonego i powstrzymają go przed popełnianiem podobnych czynów w przyszłości.

Mając na uwadze, że oskarżony nie pracuje Sąd zwolnił go od ponoszenia kosztów sądowych.

SSR E. Piotrowska